επιτίτλωσις

ἐπιτίτλωσις, ἡ (Α)

τίτλος, ονομασία που δίδεται σε δημόσια γραφή* (μήνυση) ή ιδιωτική γραφή (καταγγελία) για ένα ποινικό αδίκημα, ονομασία τής κατηγορίας, τού κατηγορητηρίου (α. «γραφή ἀγαμίου» β. «γραφή λειποστρατίου» κ.λπ.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + αμάρτυρο *τίτλωσις (< τιτλώ)].